Koro

Özet

Fond de l’Etang, Fransız kırsalında bulunan sorunlu erkekler için bir yatılı okuldur. Yirminci yüzyılın ortalarında, okul için resmi gayri resmi mantrası “eylem – tepki” olan bencil bir disiplinci olan müdür M. Rachin tarafından yönetilir, bu da çizgiyi aşan herhangi bir çocuk için ciddi sonuçların olacağı anlamına gelir. Bu yaklaşım, erkek çocuklar kolektif olarak asi bir grup olduğu için işe yaramıyor gibi görünüyor. Buna karşılık, öğretmenler öğretmezler, ancak her zaman erkeklerin bir sonraki yıkıcı hareketini izlerler. 15 Ocak 1949, bir dizi başarısız girişimin ardından hayattaki yerini bulmaya çalışan orta yaşlı bir adam olan yeni müfettiş M. Clément Mathieu’nun okula gelişini kutlar. Oğlanları asi bulsa da, Mathieu “etki-tepki” politikasına inanmaz ve bu nedenle, politikayı gizlice baltalarken Rachin ile kafa kafaya gelir. Yavaş yavaş, Mathieu’nun disiplini suçla eşleştirme yaklaşımı, bir avuç öğrenci üzerinde olumlu bir etki yaratıyor. Rachin’in gönülsüz onayıyla Mathieu, okuldaki genel atmosferi dönüştürmeye çalışmak için daha büyük bir deneye başlar; deneyin içindeki çekirdek, öğrencileri arasında bir koro başlatmaktır. Bu hareket, başarısız bir müzisyen olarak onun için olduğu kadar başlangıçta isteksiz olan öğrenciler için de zor bir hamle. Bu süreçte Mathieu iki farklı nedenden dolayı iki farklı öğrenciye odaklanır. Daha küçük bir çocuk olan Pépinot, rehberlikten ve odaklanmadan yoksun görünüyor ve her zaman babasının onu alacağı Cumartesi gününü beklediğini söyleyen, hiç almayan. Ve daha büyük bir öğrenci olan Pierre Morhange, anakronizmdir: içe dönük, ancak bireysel yıkıcılık patlamalarına eğilimli – diğer öğretmenlerin onu tanımladığı gibi bir melek yüzlü şeytan. Mathieu’nun yavaş yavaş öğrendiği yıkıcılığının nedeninin arkasında, Morhange bir müzik sevgisi ve içinde gerçek bir yetenek saklıyor. Rachin’in bariz engellerini ve öğrencilerin şüpheciliğini ve Rachin’in bencilliğini aşmanın ötesinde, Mathieu, yeni gelen Pascal Mondain’de başka bir zorlukla karşı karşıyadır, patolojik eğilimleri olan, gerçekten sorunlu, yaşlı bir çocuktur ve varlığı tek başına sadece Mathieu’nun projesinde değil, tüm okulda hasara yol açabilir. . Elli yılı aşkın bir süre sonra, o zamandan beri birbirlerini görmeyen ve okulda birlikte o kadar fazla zaman geçirmeyen Morhange ve Pépinot, Mathieu’nun okuldaki zamanına ait anılarını okuyorlar ve bu da ikisinin neden böyle olduğunu ortaya çıkarıyor. anılarına ve hayatları üzerindeki etkisine özeldir.