Alida Valli

Biyografi

Esrarengiz, koyu saçlı yabancı ithalat Alida Valli “Bir Sonraki Garbo” olarak adlandırıldı, ancak havalı, patrici güzelliğine, uzak cazibesine ve önemli yeteneğine rağmen savaş sonrası beklentileri karşılamadı. İtalya’nın Pola kentinde (şimdiki Hırvatistan) 3 Mayıs 1921’de Tridentine gazeteci ve profesörü ve İstrian’lı bir ev hanımının kızı olarak dünyaya gelen sanatçı, Il cappello a tre punte gibi filmlerde rol almadan önce Roma Sinema Akademisi ve Centro Sperimentale di Cinematografia’da gençken drama eğitimi aldı (1935) [“Üç Köşeli Şapka”] ve ben sergenti (1936) [“İki Çavuş”]. İkinci Dünya Savaşı sırasında İtalya’da Manon Lescaut (1940) filminde başrol oynayarak bir isim yaptı, Piccolo mondo antico (1941) [“Küçük Eski Dünya”] için Venedik Film Festivali ödülü kazandı ve Noi vivi’de (1942) [“Biz Yaşıyoruz”] eleştirel bir sansasyon oldu. Ancak 1943’te kariyerini kısa bir süre terk etti, faşist propaganda olarak gördüğü şeyde görünmeyi reddetti ve saklanmaya zorlandı. Ertesi yıl sürrealist ressam / piyanist / besteci Oscar De Mejo ile evlendi. İki çocukları oldu ve bunlardan biri Carlo De Mejo aktör oldu. 1955’te boşandı, sonra İtalya’ya döndü,Eugenia Grandet’in (1946) başrolündeki güçlü, ödüllü çalışmasının ardından David O. Selznick tarafından Alfred Hitchcock’un Celse açılıyor’da (1947) cinayet zanlısı Maddalena Paradine’i canlandırması için keşfedildi ve sözleşme imzalandı. Hollywood yıllarında sadece “Valli” olarak faturalandırıldı ve Selznick, Carol Reed’in klasik kara filmi Üçüncü Adam Kim’de en iyi kadın kadın faturasını da verdi? (1949), ancak her başarılı film için – daha önce bahsedilenler gibi – Çanların Mucizesi (1948) gibi başarısızlıklar yaşadı ve izleyiciler uzak durdu. 1951’de Hollywood’a veda etti ve sevgili İtalya’ya döndü. Avrupa’da yine en iyi yönetmenler tarafından arandı. Luchino Visconti’nin Günahkar gönülleri’ndeki (1954) kontesi geniş çapta müjdelendi ve nankörlükten canlı karakter rollerine kolayca geçti. Daha sonra çarpıcı filmlerin kostüm dramaları gibi vericiler kapsıyor ve Çehresiz Gözler [“Yüzü olmayan Gözler”] (1960), Le jigolo (1960), Edipo Re (1967) [“Oedipus Rex”], Tendre Dracula (1974), (1976) 1900, Suspiria (1977), Ay (1979), Cehennem (1980), (1982) Aspern, Gölde bir ay (1995) ve en son olarak, bu tür filmlerde büyükanneleri için baronesses her şeyi oyun vardı onun, (2001) Semana Santa.- Sine5 Mini Biyografisi: Gary Brumburgh / gr-home@pacbell.net