Albert Finney

Biyografi

Lancashire bahisçisinin oğlu Albert Finney tiyatro aracılığıyla sinemaya geldi. 1956’da mezunlarının Peter O’TOOLE ve Alan Bates’i de dahil ettiği Rada’ya burs kazandı. William Shakespeare’in oyunlarında başarılı olduğu Birmingham Repertuarına katıldı. Royal Shakespeare Company’nin bir üyesi olan Finney, Stratford-upon-Avon’da Laurence Olivier’in altını çizdi ve sonunda ‘yeni Olivier’ olarak ün kazandı. İlk olarak Londra sahnesinde Keith Waterhouse’un “Billy Liar” filminde başrol oynayarak eleştirmenlerin dikkatini çekti. İlk filmini kısa süre sonra tiyatroda daha önce çalışmış Tony Richardson’ın Sahne Tebessüm’ü (1960) izledi. 60’lı yılların İngiliz sinemasında cesur gerçekçiliğe ve işçi sınıfı milieus’a doğru değişen vurguyla Finney’in tipik ekran kişilikleri, Arthur Seaton’unun Karel Reisz’in Seviş günleri (1960) adlı eserinde kişileştirdiği gibi, iyi görünümlü, genellikle düşünceli proleter tipler ve isyankar anti-kahramanlar haline geldi. Bununla birlikte, coşkulu belirleyici rolü, Finney’in komedi için önemli bir yetenek ortaya çıkardığı müstehcen dönem kargaşası Tom Jones’taydı (1963). Aynı şekilde, büyüleyici evlilik komedisi Aşk Yolu’nda (1967) Audrey Hepburn’ün karşısında bir hit daha attı. 1965 yılına gelindiğinde Finney, Michael Medwin ile birlikte Memorial Enterprises’ı kurarak üretime dalmıştı. 1968’de kendisini Charlie Bubbles (1968) filminde yönetti ve üç yıl sonra Chandleresque homage Gumshoe’yu (1971) üretti ve burada özel bir göz olma hayalleri olan bir tombala arayan Eddie Ginley olarak da rol aldı. 1972’den 1975’e kadar Finney, Kraliyet Mahkemesi Tiyatrosu’nun sanat yönetmeni olarak görev yaptı. Ekrana yaptığı aralıklı baskınlar, onu ana akım bir yıldız olarak tanımlayamasa da, onu çok yönlü bir uluslararası aktör olarak doğruladı. Rolleri Scrooge’un müzikal versiyonundaki Ebenezer Scrooge’dan (1970) Annie’deki Daddy Warbucks’a (1982) ve Sark ekspresinde sineet’teki (1974) Hercule Poirot’a kadar değişmiştir. Ridley Scott’ın muhteşem dönem draması Düellocular’da (1977) Polis Bakanı Joseph Fouché ve Oscar adaylığı aldığı The Dresser’da (1983) büyük bir Shakespeare oyuncusu olarak yer aldı. Küçük ekran için Finney, Papa John Paul II’yi (1984) denedi ve alkışlanan The Gathering Storm’da (2002) tamamen inandırıcı bir Winston Churchill’di. Son film kredisi James Bond gerilim filmi Skyfall’daydı (2012).Finney, 1964, 1975, 1984, 1985 ve 2001 yıllarında Akademi Ödülleri’ne beş kez aday gösterildi. 1961 ve 2004 yıllarında iki BAFTA Ödülü kazandı. İşçi sınıfı köklerine sadık kalarak, 1980’de CBE’Yİ ve 2000’de şövalyelik’i geri çevirdi ve daha sonra ‘Efendim olayının’ “İngiltere’deki hastalıklarımızdan birini hafifçe sürdürdüğünü, yani züppe olduğunu” belirterek kararını açıkladı. Albert Finney’e 2011 yılında böbrek kanseri teşhisi kondu. 7 Şubat 2019’da Londra hastanesinde 82 yaşında göğüs enfeksiyonundan öldü. Ölümünden sonra, John Cleese onu “en iyi” ve “en büyük aktörümüz” olarak nitelendirdi.- Sine5 Mini Biyografisi: I.S.Mowis